Rozdział 12

Ha i mamy 12, powiem wam, że dobrze się składa, że nie mam 15 bo jak napiszę wszystkie swoje referaty w tym tygodniu to będę mogła się skupić na tych rozdziałach, których nie mam bo w sumie już praktycznie skończyłam nowe opowiadanie, a i czeka na mnie też kryminalne na które od nowa się nakręcam haha. Więc chyba się mnie nie pozbędziecie na jakiś czas :P

&&&

Planowałam już od dosyć dawna wieczór we dwoje gdzie miałam ugotować jakiś pyszny obiad dla Denisa. A , że Radka była zajęta a do tego Matilda wyjechała do Szwecji na jakiś czas więc mogłam w spokoju pitrasić same pyszności dla swojego chłopaka, którego już dawno nie widziałam. Niestety moja praca, a jego treningi i szkoła uniemożliwiały nam spotkania, tak często jakbyśmy chcieli. Ale włączyłam radio i zgodnie z przepisem wszystko przygotowywałam. Kiedy wszystko gotowało się na małym gazie to sama zajęłam przygotowywaniem stołu i uciekłam się przebrać. Akurat zapinałam spodnie kiedy ktoś zadzwonił do domu więc od razu zadowolona poszłam otworzyć i przywitałam się z Denisem.

• Witam. - i od razu mnie pocałował zamykając za sobą drzwi więc na jakiś czas zajęliśmy się tą czynnością – Mmm ale ładnie pachnie.
• Właśnie, obiad. - zaśmiałam się i wyswobodziłam z jego objęć – Rozgość się, napijesz się czegoś?
• Kupiłem wino. - od razu powiedział i mi podał więc zdziwiona na niego spojrzałam – Przyjechałem taksówką.
• Więc w takim razie zapraszam. - i szukałam w kuchni korkociągu i podałam wszystko Denisowi, który otwierał a ja nakładałam nam na talerze
• A reszta towarzystwa gdzie?
• Matilda pojechała do Szwecji na jakiś czas, wiesz zrobiła sobie wakacje. A Radka w Pecaditos. A później mówiła, że idzie trochę poćwiczyć.
• No to rozumiem, że mamy mieszkanie dla siebie i te pyszności. - i uśmiechnął się łapiąc za widelec
• Dokładnie. Chciałam spędzić trochę więcej czasu z tobą.

Ale właśnie byliśmy w trakcie obiadu kiedy do mieszkania ktoś wszedł i słyszałam dwa głosy więc zdziwiona spojrzałam na Denisa i na zegarek. Bo skąd niby Radka przyprowadza jakiegoś kolegę do nas? Ale kiedy w drzwiach kuchni pojawił się Pedro to moje zdziwienie było jeszcze większe.

• Ooo a my chyba przeszkadzamy. - zauważył
• Mówiłam, że sobie poradzę. - westchnęła Radka a on tylko jej pokiwał palcem przed nosem, normalnie jak stare małżeństwo
• Co się dzieje?
• Zgarnąłem ją z ulicy i odwiozłem do domu.
• A ja wiedziałam, że macie randkę więc tylko się przebiorę i wybywam do kina.
• Nie no jak już jesteście to możecie usiąść z nami. I tak ugotowałam trochę więcej.
• O dziękuje. - i zadowolony usiadł obok mnie więc nałożyłam im
• Zjemy i wybywam. - od razu powiedziała Radka – Nie chce wam przeszkadzać.
• No daj spokój. W końcu zjemy w miłym towarzystwie. - zaśmiał się Denis i sam poklepał miejsce obok siebie więc usiadła tam Radka

W czwórkę zjedliśmy pysznego kurczaka po tajsku i czułam się dumnie kiedy chwalili moje zdolności kulinarne. Chociaż gotowałam go po raz pierwszy. I chociaż obiad zjedliśmy już jakiś czas temu to jednak dalej siedzieliśmy przy stole i plotkowaliśmy. Musiałam przyznać, że miło jest też czasem spędzić czas w gronie przyjaciół, zwłaszcza, że w Gijón tego nie miałam. Na dodatek Pedro zaoferował, żeby spotykać się tak co jakiś czas u każdego z nas i każdy ma zaprezentować swoje zdolności kulinarne. W sumie ja byłam za, tak samo jak reszta więc byliśmy umówieni. Ale i tak Radka od razu zapowiedziała, że się zbiera i zostawi nas sobie samych. Od razu i Pedro zaczął się zbierać.

• Gdzie się wybierasz? - zapytałam
• A pójdę sobie do kina.
• Sama?
• No tak, tak jest nawet lepiej. - zauważyła i założyła kurtkę
• Ja z miłą chęcią się wybiorę. I tak nie mam co robić.
• Więc życzę wam miłego seansu. - zaśmiałam się
• W sumie my też mogliśmy iść do kina. - zauważył Denis
• To co biegniemy za nimi?
• Nie, nie. Niech zostaną sami. - i wziął mnie na kolana
• Mmm w takim razie co my robimy?
• Hmm... myślę, że ci pokażę.

I z uśmiechem poszedł ze mną do mojego pokoju na co się zaśmiałam, ale wylądowaliśmy na łóżku i od razu mnie przytulił i pocałował. Tego właśnie było nam potrzeba. Dnia gdzie oderwiemy się od rzeczywistości i tylko będziemy sam na sam. Na szczęście Denis nie posuwał się do niczego więcej oprócz pocałunków i przytulańców. Nie, że nie chciałam, ale czekałam na odpowiedni moment. Nie chciałam robić tego na odwal się bo pary ze sobą sypiają. Zresztą sam Denis nie naciskał z czego byłam zadowolona bo widziałam, że mu na tym nie zależy. Naprawdę czasem zastanawiałam się skąd mi się znalazł taki ideał. Bo takim był właśnie dla mnie i nie chciałam go zmienić na nikogo innego. Byłam szczęśliwa, że go znalazłam w Gijón, a raczej on mnie, kiedy wraz z kolegami postanowił zatrzymać się w hotelu w którym pracowałam. Ale nawet nie wiem w którym momencie po prostu zasnęłam tak w niego wtulona i musiałam przyznać, że było bardzo wygodnie.